Achter de schermen bij privédetective Herma Kluin

Een blik in een ongewoon vak Ons beroep van privédetective spreekt tot de verbeelding. Denk aan schaduwen, heimelijke observaties en het ontrafelen van complexe zaken. Maar hoe ziet het leven van een moderne privédetective er écht uit? In de podcastaflevering van Scherpschutters schuift Herma Kluin aan: een vrouw die op haar 52ste het roer omgooide, haar eigen recherchebureau begon en sindsdien een unieke plek veroverde in een mannenwereld. Haar verhaal is er één van eigenzinnigheid, doorzettingsvermogen en een scherpe intuïtie.

“Ik voel mensen haarfijn aan, weet wanneer ik moet zwijgen, wanneer ik moet doorvragen. Dat is iets wat ik van mijn vader heb: mensen direct doorgronden.”

Van mode via bank- en verzekeringswereld naar particulier onderzoeker

Herma’s pad naar het detectivevak is allesbehalve standaard. Ooit begon ze in de modewereld, met een eigen winkel. Toen ze geconfronteerd werd met diefstal door een medewerker, besloot ze haar winkel te sluiten. Daarna volgden jaren in de bancaire sector, waar ze leidinggevende functies bekleedde bij de Rabobank en een verzekeraar. Pas na haar vijftigste, mede door een conflict op het werk en haar rol als klokkenluider, besloot ze haar oude droom na te jagen: privédetective worden.

Vandaag is de release van Herma's boek De Privédetective

Deze carrièreswitch kwam niet uit het niets. Herma voelde zich altijd al aangetrokken tot het oplossen van onrecht. In haar jeugd stond ze vaak tussen twee vuren: haar moeder was atheïst, haar vader streng gelovig. Die spanningen, gecombineerd met een diep gevoel voor rechtvaardigheid, vormden haar karakter. “Onrecht is mijn drijfveer,” zegt ze. “Als mij of anderen onrecht wordt aangedaan, komt er een oerkracht in mij naar boven om daartegen te vechten.”

De kracht van anders zijn

In de wereld van privédetectives is Herma een buitenbeentje. Ze is geen ex-politieagent, geen stoere man met een leren jas, maar een vrouw die bewust haar vrouwelijke uitstraling inzet als ‘beste vermomming’. “Iedereen die mij ziet, denkt: die is geen detective. Dat is mijn grootste voordeel. Ik val niet op, en daardoor kan ik overal komen.”

Ze gebruikt haar intuïtie als belangrijkste gereedschap. “Ik voel mensen haarfijn aan, weet wanneer ik moet zwijgen, wanneer ik moet doorvragen. Dat is iets wat ik van mijn vader heb: mensen direct doorgronden.” Deze sensitiviteit combineert ze met een zakelijke, ondernemende aanpak. Ze bouwde een flexibel team van experts om zich heen, vaak ex-politiemensen en specialisten, die ze per casus inschakelt.

Het echte werk: van stalking tot moordzaken

Het werk van een privédetective is veel breder dan de clichés over overspel. “In acht jaar tijd heb ik misschien drie overspelzaken gedaan,” zegt Herma. Haar bureau behandelt vooral zaken als stalking, kindervermissing, zedendelicten, fraude en zelfs moord. Ze vertelt over een zaak waarin een familie acht jaar lang werd gestalkt door een ex-schoonzoon: auto’s in brand, bedreigingen, sabotage. De impact op de familie was enorm. Zulke dossiers vragen om creativiteit, doorzettingsvermogen en samenwerking met politie en andere instanties.

Een van haar meest bijzondere ervaringen was het werken aan een moordzaak. De familie van de veroordeelde schakelde haar bureau in omdat ze twijfelden aan de schuld van hun familielid. Herma en haar team doken diep in het dossier, analyseerden Google-data, stappentellers, camerabeelden en concludeerden dat er sprake was van ‘gerede twijfel’. Het resultaat: de zaak wordt nu opnieuw beoordeeld door een forensisch expert. “Als iemand onterecht 17 jaar vastzit, is dat een drama voor alle betrokkenen,” benadrukt ze.

De menselijke maat en de kracht van het netwerk

Wat Herma onderscheidt, is haar vermogen om de menselijke maat te bewaren. Ze vertelt over een zedenzaak waarbij ze met veel geduld en respect het vertrouwen won van een slachtoffer dat niemand meer durfde te spreken. “Ik ben alleen maar aanwezig geweest, heb gezegd dat ze zich veilig moest voelen. Na een half uur begon ze te praten. Dat zijn de momenten waarop je het verschil maakt.”

Om de zware verhalen te verwerken, vertrouwt Herma op haar team en op zwarte humor. “We maken de grofste grappen, dat heb je soms nodig om te ontladen.” Ze benadrukt het belang van een goed netwerk: “Als je in dit vak geen mensen om je heen verzamelt die je vertrouwt, red je het niet. Je leert het meeste door te doen, maar je netwerk is je grootste kracht.”

“We maken de grofste grappen, dat heb je soms nodig om te ontladen.”

Samenwerking met de politie: kansen en frustraties

Herma is groot voorstander van publiek-private samenwerking. Veel zaken doet ze in opdracht van particulieren, maar regelmatig werkt ze samen met de politie. Dat gaat niet altijd soepel: “Soms is de samenwerking fantastisch, soms stroef. Maar als het lukt, kun je samen echt het verschil maken.” Ze huurt regelmatig digitale experts in, bijvoorbeeld voor het uitlezen van telefoons in zedenzaken, en werkt met gespecialiseerde speurhonden, die zeldzaam en kostbaar zijn.

Observatie: creativiteit en vermomming

Een belangrijk deel van het werk is observatie. Herma deelt kleurrijke anekdotes: vermomd als moslima in Rotterdam, zodat zelfs haar eigen team haar niet herkende, of als ‘toerist met migraine’ in een gevaarlijke wijk. “Mensen letten slecht op. Met een goede pruik en andere kleding kun je veel bereiken.” Ze benadrukt het belang van voorbereiding: “Je moet altijd een goed verhaal klaar hebben als je wordt aangesproken.”

Soms leidt een mislukte observatie tot onverwachte kansen. Toen een collega per ongeluk opviel tijdens een observatie, wist Herma het om te buigen: ze vroeg de oplettende buurman of ze vanuit zijn huis mocht observeren. “We kregen appeltaart, thee en de beste plek die je kan bedenken.”

Ethiek en verantwoordelijkheid

Het werk van een privédetective is omgeven door ethische dilemma’s. Herma is zich daar zeer van bewust. Ze weigert bijvoorbeeld vaak overspelzaken, omdat de impact op onschuldige betrokkenen groot kan zijn. “Als je iemand observeert en die blijkt onschuldig, moet je dat melden. Dat geeft altijd gedoe. Ik vraag altijd: wat ga je doen met de informatie? Ga liever het gesprek aan met je partner.”

In zedenzaken werkt ze nauw samen met de politie en stelt ze geen suggestieve vragen om het onderzoek niet te schaden. “Je hebt een enorme verantwoordelijkheid, want één verkeerde stap kan een zaak kapotmaken.”

Levenslessen: niets is wat het lijkt

Door haar werk heeft Herma een nuchter wereldbeeld ontwikkeld. “Niets is wat het lijkt. Mensen kunnen nog zo aardig overkomen, maar je weet nooit wat erachter schuilt.” Ze vertrouwt op haar onderbuikgevoel, maar koppelt dat altijd aan onderzoek en doorvragen. “Je gevoel is een krachtig instrument, maar je moet het blijven finetunen. Je kunt je ook vergissen.”

Blijven leren en vernieuwen

Herma gelooft dat je nooit uitgeleerd bent. Ze volgt regelmatig opleidingen, verdiept zich in nieuwe technologieën zoals AI en deelt haar kennis via workshops en haar eigen boek. “Ik wil mijn bedrijf blijven vernieuwen en groeien. Nieuwsgierigheid en daadkracht zijn essentieel.”

Tot slot: de menselijke maat als rode draad

Het verhaal van Herma Kluin is er één van veerkracht, creativiteit en empathie. Ze laat zien dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen, dat je met een open blik en een sterk netwerk veel kunt bereiken, en dat de menselijke maat altijd voorop moet staan. Haar werk is soms rauw, soms schrijnend, maar altijd integer en oprecht. Daarmee biedt ze een uniek en eerlijk inkijkje in ons mooie vak dat vaak in mysterie gehuld is.

Boek

Vandaag is ook de release van Herma’s boek ‘De privédetective’ waarin ze nog dieper ingaat op haar leven en een aantal casussen. Je kunt het boek hier bestellen.